Leefstijlgeneeskunde: Dweilen met de kraan open?

Laat er geen misverstand over zijn: Ik vind leefstijlgeneeskunde een mooie ontwikkeling. Maar er zijn een paar kritische overwegingen die ik toch graag wil delen.

Interventie
Allereerst noemen we het nog steeds 'geneeskunde'. Er is dus al iemand ziek om in aanmerking te komen voor bijvoorbeeld een Gecombineerde Leefstijl Interventie (GLI). En we weten allemaal dat voorkomen beter werkt dan genezen. Dus waarom weer het paard achter de wagen spannen?

Gedrag
Ten tweede vertonen de meeste mensen normaal gedrag in een abnormale wereld. Een wereld waar we continue worden verleid te zitten, ongezond en teveel te eten en staan we stijf van de stress. Een wereld die we zelf hebben gecreëerd. Leefstijlgeneeskunde is als een kind tijdens een feestje zeggen dat het niet mag snoepen.

Wat dan wel?
De meest succesvolle aanpak bestaat uit het creëren van nieuwe, gezonde community's. Denk aan scholen, bedrijven en overheidsinstellingen. Daar waar je invloed uit kunt oefenen op gedrag, maar vooral ook de fysieke omgeving en sociale versterking. Wanneer de omgeving uitdaagt gezonder te gedragen, door natuurlijk bewegen weer mogelijk te maken, gezonder aanbod in de kantine en ambassadeurs die erop toezien dat elk besluit wordt genomen met het oog op gezondheid, dan hebben we in de meeste gevallen de 'leefstijlgeneeskunde' helemaal niet nodig.